Amores vulgares



• Int. Bar nocturno. Noche.

En un lugar más apartado del bar, ante una mesa GINA y NEPO conversan. Llevan unas cuantas birras encima. A lo lejos, por lo que se oye, se entiende que la JAM continúa.

NEPO
El otro dia estaba por la calle, mirando a la gente.

GINA
Ahá.

NEPO
Y, no sé, me pregunté, pensaba, ¿tú crees que se nota cuando alguien está enamorado?

GINA
¿En qué? ¿En la cara?

NEPO
En la cara, en la manera de caminar, en la mirada. ¿Tú crees que se nota?

GINA
No sé, hay gente que sí, supongo.

NEPO
Y tanto que se les nota.

GINA
Habrá gente que no.

NEPO
Yo creo que sí, a lo mejor me equivoco, pero yo creo que sí.

GINA
¿En qué?

NEPO
No sé, hay algo, hay algo. Hay, un rollo, una manera de estar. No es que sonrían, ¿sabes?, es otra cosa. Es algo, no sé, algo les ocupa. (pausa) Cuando estás enamorado es como que solo te puedes ocupar en eso, en estar enamorado. Y eso se ve.

GINA
Ahá.

NEPO
¿O no? ¿O tú no lo ves?



GINA
No sé, no me he fijado.

NEPO
Pues fíjate. (pausa) Por eso cuando uno está enamorado no debería trabajar.

GINA
¿Cómo? ¿Qué dices, que no…?

NEPO
No, el estado te debería pagar si estás enamorado. Para que puedas dedicarte a ello y no hacer otra cosa.

GINA
Ya, como una baja por enfermedad.

NEPO
No, como una enfermedad no, como un oficio.

GINA
Como un oficio.

NEPO
Claro, estar enamorado debería considerarse un oficio en si mismo. Estar enamorado es muy complicado.

GINA
¿Y el desamor?

NEPO
¿Qué?

GINA
El desamor.

NEPO
El desamor, ¿qué?

GINA
¿Se ve? ¿Se ve en la cara de la gente? ¿Se puede ver en la cara de la gente o en el caminar o en, no sé, el desamor?

NEPO
No sé. (pausa) El desamor es super triste. Yo paso de hablar del desamor. Es muy mal rollo eso.

CORTE A:

Los músicos de la JAM en un momento climático.


BOLA EXTRA:

¿Soy el único del mundo al que el R&B condal le hace una risa tremenda?

8 comentarios:

Anónimo dijo...

a mi se me nota siempre, tengo una mena de transparencia emocional que me putea cuando quiero aparentar que alguien no me vuelve loca. Ah, y que conste que todavía me quedan tornillos para perder.

Anónimo dijo...

hola joven,

he aparecido aquí haciendo la teoría de los seis grados de separación fotologuera y he husmeado los calzoncillos sucios que dejas sueltos por aquí.

quid pro quo, te dejo dos haikús q escribí hace muchos días

(te lo dejo escrito en la lengua de mi madre)

DUES PREGUNTES
NOMÉS EM CAL RESPONDRE:
"QUI SÓC?" I "ON VAIG?"

AMB LA MALETA
I ARROSSEGANT ELS PEUS,
L'HOME AVANÇA.

nos ponemos colorados los carrillos mañana!

Marina Raurell dijo...

Jo estic amb Nepo, em sembla que si que es nota quan estem enamorats... o potser es confon amb quan simplement estem empanats?

Prisamata dijo...

Anónimo,

siempre hay tuercas sueltas esperando a caer.

Nòmada77,

gràcies pels teus haikus. M'agraden. Tot i que ets un terapeuta nefast.

Marina,

hi han diverses versions: Enamorats, empanats, enxoxats, empollats, caçadors, caçats... És un art desxifrar-los.

Anónimo dijo...

Mare meva...felicita al Nepo i a la Gina perquè m'han fet somriure i parar-me a pensar sobre aquest tema durant una bona estona.
El enamoramiento es la mejor cosa que se ha inventado. No sé si nos tendrian que pagar por ello...pero sí iluminar como a estrellitas a aquellos que lo consiguen y aguantan en ese estado como valientes escuderos ante una guerra.
Simplement és preciós. També dolorós, tot sigui dit. Però no oblidem que ho és molt de preciós.

Pd. El desamor...otro dia hablamos de ello ¿vale? jajaja.

s.

Prisamata dijo...

Ey, S.

Como dice Kevin Johansen, "Qué lindo que es soñar, soñar no cuesta nada más que tiempo". Tú sabes de que te hablo, presumo.

Pronto, más encuentros de Gina y Nepo. Atenta.

Me gusta saber que pasas por aquí.

Anónimo dijo...

El desamor es mal...

Y las imágenes de este post de dónde han salido? Me gustan

Saludos

Anónimo dijo...

mmmm me gusta como se encamina
todo esto
acabo de volver del oeste
cuando te veo?

pronto por favor

almudena